Ezelde aşk ile yandım kül oldum
Nâr içre nûrlara bandım gül oldum
Şevk ile adını andım dil oldum
Meydân-ı aşka âşık yanmağa geldim
Hû deyip Allahım dönmeğe geldim
Sıyrılıp hicâbdan olayım uryân
Cenâh-ı aşk ile edeyim tayrân
Bir dahî cemâlin eyleyim seyrân
Meydân-ı aşka âşık yanmağa geldim
Hû deyip Allahım dönmeğe geldim
Terk ettim hevâyı nâmûsu ârı
Geride bıraktım yok olan vârı
Neyleyim gayrı ben yâr u ağyârı
Meydân-ı aşka âşık yanmağa geldim
Hû deyip Allahım dönmeğe geldim
Sırrımı öğrendim hep bende imiş
Ma'rifet hakîkat bu tende imiş
Âşıkın nesi var hep sende imiş
Meydân-ı aşka âşık yanmağa geldim
Hû deyip Allahım dönmeğe geldim
Ey AŞKÎ kalk artık gafletten uyan
Çıldırmış desinler sayhanı duyan
Nâil-i vasl olur aşka baş koyan
Meydân-ı aşka âşık yanmağa geldim
Hû deyip Allahım dönmeğe geldim
Ziynetü'l Kulûb, Sayfa 398
Efendi Hazretleri bu nutk-i şerîflerini dört ayrı makamda bestelemişlerdir...Aşağıdaki kayıtlardan bu ilâhileri bizzat Efendi Hazretlerinin sesinden dinleyebilirsiniz...Efendi Hazretleri nakaratın ilk mısraını bazan "meydân-ı aşka âşık yanmağa geldim" diye bazan de "meydân-ı aşka şeyhim yanmağa geldim" diye okumuşlardı. İkinci mısraı da bazan "Hû deyip Allahım dönmeğe geldim" diye bazan da "Hû deyip Allahım cevlâna geldim" diye okumuşlardı...