Hakk'a isyân eyleyen
Tövbeye gel tövbeye
Küfür gıybet söyleyen
Tövbeye gel tövbeye
Ömrün sona ermeden
Kuşça cânın vermeden
Kara yere girmeden
Tövbeye gel tövbeye
Ömür kuşu uçmadan
Bu dünyadan göçmeden
Fırsat elden kaçmadan
Tövbeye gel tövbeye
Doldu günâh kefesi
Yıprandı cân kafesi
Bekleme son nefesi
Tövbeye gel tövbeye
Sana derim ey kişi
Secdeye koyup başı
Akıt gözünden yaşı
Tövbeye gel tövbeye
Yüzün siyah kapkara
Sînende binbir yara
Yalvaragör Gaffâr'a
Tövbeye gel tövbeye
Günâhkâr makhûr olur
Tövbekâr mağfûr olur
Herkes ettiğin bulur
Tövbeye gel tövbeye
Ne buldun bu isyânla
Ömrün geçti nisyânla
Artık aczini anla
Tövbeye gel tövbeye
AŞKÎ sen de tövbe et
Sana da gelir nöbet
Mevlâ yarlığar elbet
Tövbeye gel tövbeye
Ziynetü'l Kulûb, sayfa 432-433
Bu nutk-i şerîflerini Hüzzam makâmında bir ilâhî olarak kendileri bestelemişlerdir...Bu beste 1984 yılındaki bir meşk meclisinde Ahmet Özhan tarafından okunmuşdu. Nutk-i şerîfin tamâmının okunduğu o ses kaydını bu sayfada sizler için yayınlıyoruz...